Jo już kóńczym sezón letni na działce. Cosi sie mi podarziło, a cosi mie zawiódło, ale jeszcze żech sie tak nie zniechynciła, coby rzaznóć tóm robotóm, tóż już planujym, co zasadzym w prziszłym roku i suszym nasióna pomidorów, bo też se sama robiym przisade. Prziznóm sie Wóm, że latoś moc razy pryskałach pomidory, łogórki i cukinie (płasko łyżyczka sody i ze dwacet kropli jodyny na pół litra wody). I zdo mi sie, że to łopuźniło choroby, bo moja siostra, kiero je dlo mnie idolkóm i doprowdy doświadczónóm łogrodniczkóm miała latoś już zeschnióne zieliny pomidorów, a moji jeszcze były zielóne
i jakosi sie dzierżały. Prowda, że łona mo dycki wiynksze zbiory, nó ale tak je co roku. Tóż już żech prziwykła.
Ale i tak jeszcze rada sie dzielym z inszymi. Wszyscy mi ty moji łogórki, cukinie, a przede wszystkim pory, kierych doista móm dycki moc strasznucnie chwolóm. Tóż jo im prawiym: „Takich przefajnych jarzin i łowoców je na torgu doprowdy doś. Trzeja sie zapoznać z naszymi prowdziwymi łogrodnikami. Jo dycki kupujym co mi chybio z jarzin, ale też wajca u Danusi, Marysi, Grzesia, Czesia, a mlyko i co mi jeszcze trzeja u Halinki i Janusza. Sóm tam insi dobrzi łogrodnicy, kożdy mo swoich zaufanych, toż nie dziwota, że w dni targowe kolejki sóm tam od samego rana. Wszyscy majóm rozmaitego dobra doś. Tóż możecie też kupować i sie tym dobrym jadłym delektować”.
A łóni mi łodpowiadajóm „My już sie nauczyli chodzić do rozmaitych marketów, kiere zachwolajóm swoji ryneczki”. Cóż przizwyczajyni – drugo notura.
Prziznóm sie Wóm, choć to możne niejednego zaskoczy, tóż ponikiedy mi sie zdo, że rodzina i rozmaici znómi łoczekujóm, że sie z nimi swojimi jarzinami podzielym. I tak robiym, ale coby wszyckich łobdzielić, to by mi tego chybiło dlo siebie. Bo urody w zogródce z roku na rok móm coroz miyńsze, choć zdo mi sie, że robiym tela co zawsze, a doświadczyni też sie liczy. Tóż kupujym za pore złotych nejczyńścij pomidory i łogórki
i rozdowóm jako swoji. A łobdarowani też strasznucnie ty dary chwolóm. Tóż je żech rada, że wszyscy łogrodnicy, co u nich nabywóm rozmaite produkty majóm wszystko dobre i życzym wszystkim smacznego. Staro ustrónioczka