Jako sie też mocie w tyn jesiynny czas?
Październik był przeszumny, tóż móm nadzieje że kożdy korzystoł ze słóneczka, bo w zimie dycki go nóm chybio. Prowda przidołby sie deszcz, bo je łokropecznie sucho na polu, ale niejedyn sie cieszy, że nie padze i dyrbie sie ze strachu, że zaś przijdzie wielko woda. A przeca deszcz je strasznucnie potrzebny. Jak jyny nadejdzie chłodniejszy czas, to radzi siedzymy kańsik w ciepłym kóncie, a nejlepi w miłym towarzystwie i zajadómy codziynne starości rozmaitymi dobrociami. Łoto spotkałach sómsiadke, kieróm nawiedziła bogato kamratka. Ludzióm sie zdo, że taki bogocz, mo wszycko co chce i żyje se beztrosko jako w raju. Tak je możne na filmach, ale w życiu – to już rozmaicie. Ta kamratka mo chłopa i dwóch synów, chałupe, miyszkani, auta – nó eldorado! Razym z chłopym zabezpieczyli byt swojim chłapcóm, kupili chałupy, finansujóm wnuki. Ale pinióndz, choćby wielucny to nima wszystko! Jak ci bogocze tu przijadóm, to se muszóm kwartyr wynajóńć, bo ich synowa nie zaprosi, by razym przez pore dni miyszkali w wielucnej chałupie, kieróm jim kupili. Wyobrażocie se to?
A teraz insze rodzinne dzieje. Kupujym rozmaite sprawunki taki syniorce, kiero mo 90 roków. Rada dycki spómino jako żyli jak była dzieckym. A było tych dziecek 14! Tata mioł 4
z piyrszóm babóm, jak zostoł wdowcym, to sie hónym łożynił z wdowóm, co miała 6 dziecek i potym pospołu mieli jeszcze 4 pociechy. Starka spómino, że łojcowie ciynżko robili na gospodarstwie łod świtu do śćmiywka, żyli biydnie, ale dycki była w rodzinie zgoda i miłość, a takim uczciwym, robotnym i zgodnym ludzióm Bóg sprzijo. A dzisio niejedyn hamoczy, by mieć moc mamóny i dzieckóm zapewnić byt, nale nima zgody w niejednej rodzinie i w narodzie. Też byście mógli ło tym niejedno łopowiedzieć. Staro ustrónioczka