Szczyńśliwości, wiesiołości na kożdy dziyń
Zaczył sie już nowy roczek, tóż coby sie nóm calutki rok darziło, łopowiym Wóm ło moji znómej, kiero je dlo mnie wzorym do naśladowanio. Mo już isto łosimdziesióntke, choć na to nie wyglóndo, bo dycki je elegancko łobleczóno i do wszyckich mo miły uśmiych. Jak kożdy kómu już łósmy krziżyk stuknył przeszła też rozmaite choróbska, ale nie jowejczy, nie łobnoszo sie z tym i nie żali na swoji żywobyci, choć z dómownikami też mo rozmaicie. Je fórt pełno chynci do życio, a że je miłośniczkóm prowdziwej kultury, tóż jeździ na imprezy aji do Wisły, a gor na naszej dziedzinie, to z tego dobrodziejstwa imprezowego nieroz korzysto. Mo doista artystycznóm dusze, nieroz wiersze pisze i aji ponikiere sóm w rozmaitych ksiónżkach. Co roku kansik se leci z kamratkóm, a to do Egiptu, a to do Grecyji, a latoś planuje Lizbóne. Rada też szpacyruje tam, a haw, a gor jak słóńce świyci, bo przeca wiy, że to dowo człowiekowi moc dobrej energii i chynci do życio.
Zime ciynżko przetrwać, jo dycki prawiym, że jak ty sztyry miesiónce sie zasiedzisz przi piecu, abo przi telewizorze, to sie człowiek postarzo doista ło pore roków. Tóż nie dejmy sie. Jak jyny nima ślisko, wybiermy sie na szpacyr ze znajómymi. Dyć w miłym towarzystwie i w ruchu ta zima hónym przeleci i ani sie nie nazdómy, a już przijdzie wiosna. Łodgóńmy wszelki starości i niech radość zapanuje w naszych myślach i sercach. Dyć czas tak hónym leci, a życi doista taki krótki, tóż cyńmy se kożdy dziyń! Przeca coroz wiyncyj znómych mómy na kierchowie, tóż wykorzystujmy każdóm chwile, by cieszyć sie życim i dować radość inszym. Niech to bydzie przesłani dlo wszyckich Czytelników na Nowy Rok!
Staro ustrónioczka