Babeczki, czytałyście w łostatnich numerach gazety jak jedyn chłop sie skarży na swojóm połówke i nie uwierzicie, że to mój Pieter! Jo też sie nie nazdała, że łón poradzi pisać, bo na stare roki zrobiła sie z niego tako niezdara. Fórt zadudrany, łod rana do wieczora siedzi przed telewizorym, a kiedy sie podziwóm to po garcach sznupie, abo pije piwsko, tóż nie dziwota, że mo brzuszysko jak bania i szmatle sie taki niedźwiydź. Wydzierżałach z nim niemal sztyrycet roków i powiedziałach se: Doś, roz sie żyje!
Moja kamratka, kiero zdo mi sie też zdziadziała na stare roki i ze zowiścióm dycki sie dziwo na mojóm łoblyczke i fryzure, jak żech ji powiedziała, że nielza wydzierżeć
z tym moim chłopym, to łodburkła „Widziały gały co brały?” Pokiwałach jyno głowóm, bo szkoda godki. Ludzie sie zmiyniajóm, z niego też był kiedysi szwarny synek, ale zdziadzioł i to już nie tyn wyglónd i notura.
Czy jo sie nazdała za młodu, że kiedysi bydym miała takóm niezdare za chłopa? Jo już też móm swoji roki i wiym, że czas żodnego nie łoszczyndzo, ale trzeja sie przeca nie poddować taki szarej codziynności.
Prowda móm siedymdziesióntke i fórt żyjym pełnióm życio! Kożdy w tym wieku mo jakisi boleści, ale jo dycki staróm sie to przezwyciężyć i to sie mi musi udać!
A wiycie co? Choćbych dożyła setki, to postaróm sie być fórt eleganckóm kobietóm, a nigdy zaniedbanóm babóm. Elegancja, szyk (choćbych chodziła z loskóm), uśmiych na gymbie, radość w sercu – to jest to! Trzeja cieszyć sie kożdym dniym – to je moja życiowo dewiza. I tego Wóm kochane babeczki też życzym, nie jyno na babski świynto, ale na całe żywobyci. Jewka