Podstawowym (bezpłatnym), numerem alarmowym pogotowia ratunkowego w Polsce jest nr:
999
Pod tym numerem należy zgłaszać wszelkie sytuacje, w których konieczna będzie pomoc zespołów ratownictwa medycznego. Zgłoszenie odbiera przeszkolony dyspozytor w centrum powiadamiania ratunkowego, który błyskawicznie musi ocenić nagłość wezwania i podjąć decyzję o jego realizacji. Dyspozytor musi zadać kilka pytań. Bardzo istotne jest aby nawet w dramatycznej sytuacji spokojnie odpowiadać na pytania i nie popędzać dyspozytora – to nie przyspieszy dotarcia zespołu, a czasami może nawet opóźnić!
Drugim (bezpłatnym) numerem alarmowym, który obowiązuje na terenie całej Unii Europejskiej jest nr:
112
Jakie pytania może zadać dyspozytor
• Co się stało?
Rodzaj zdarzenia, wypadku lub zachorowania, objawy, dolegliwości (np. utrata przytomności, wypadek samochodowy, upadek z wysokości, zasłabnięcie w miejscu publicznym, atak padaczki itp.)
• W jakim stanie znajduje/ą się osoba/osoby potrzebująca pomocy?
Czy jest przytomna, czy oddycha, czy się rusza, w przypadku zdarzeń masowych – ile osób jest poszkodowanych i jaki jest ich stan ogólny.
• Miejsce / adres zdarzenia?
Miejsce zdarzenia, wypadku lub zachorowania, miejscowość, w miarę dokładny adres, jakieś charakterystyczne punkty topograficzne/ odniesienia ułatwiające zespołowi dotarcie na miejsce zdarzenia.
• Dane osoby zgłaszającej?
Dane osobowe – nazwisko, imię, numer telefonu z którego dzwonisz.
• Dane o poszkodowanym?
Imię, nazwisko, wiek, jeśli jest to przypadkowo spotkana (nieznajoma) osoba po prostu powiedz, że jej nie znasz.
Pamiętaj nigdy nie odkładaj pierwszy słuchawki!
Każde wezwanie przyjęte do realizacji zostanie potwierdzone słowami: „wezwanie przyjęte-przyjedziemy”
Kto może wezwać pogotowie?
Każdy – przyjmowane są wszystkie zgłoszenia. Pamiętaj jednak, że w przypadkach wątpliwych, dyspozytor może ponownie nawiązać rozmowę dzwoniąc pod numer telefonu osoby wzywającej pomocy.
Kiedy wzywamy pogotowie?
Pogotowie ratunkowe udziela świadczeń z zakresu ratownictwa medycznego w sytuacji zagrożenia zdrowia i życia, tzn. nagłego zachorowania, wypadku, porodu lub pogorszeń stanu zdrowia stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia, a także wszelkich zachorowań w miejscach publicznych.
Co robić, gdy czekasz na karetkę?
• Jeżeli jest to wypadek – zabezpiecz miejsce. Dyspozytor sam powiadomi inne służby ratownicze potrzebne na miejscu zdarzenia.
• W przypadku nagłego zatrzymania krążenia (nieprzytomny, brak oddechu, brak reakcji), udziel pierwszej pomocy! Dyspozytor udzieli informacji jak należy postępować i pokieruje w udzielaniu pomocy.
Pamiętaj ważne są pierwsze 4 minuty, w których należy podjąć czynności ratujące życie.
W przypadkach nie zagrażających życiu pacjenta, dyspozytor udzieli informacji w jaki sposób pomóc poszkodowanemu lub kto jest w stanie przybyć na lekarską wizytę domową.
Pamiętaj, że czas oczekiwania na przyjazd karetki w sytuacjach krytycznych wydaje się nadmiernie długi. Zespół dotrze na miejsce najszybciej jak będzie tylko mógł. Chcąc pomóc zbierz i przygotuj karty informacyjne z leczenia (jeśli pacjent takie posiada), sporządź spis leków, które przyjmuje, przygotuj dokumenty tożsamości i ubezpieczenia chorego.
Gdzie trafia pacjent?
Do najbliższego szpitala, który pełni dyżur i udziela świadczeń w wymaganym zakresie. Odpowiedzialność zespołu ratownictwa medycznego kończy się z chwilą przekazania pacjenta zespołowi lekarskiemu izby przyjęć szpitala.
Kto może jechać z pacjentem?
Z niepełnoletnim pacjentem do karetki może wejść osoba towarzysząca. Natomiast z osoba dorosłą do karetki może wejść osoba towarzysząca pod warunkiem, że wyrazi na to zgodę kierownik zespołu.
(Informacje z Cieszyńskiego Pogotowia Ratunkowego)