Ludeczkowie mili
Móm nadzieje, że tyn strasznucny hyc już przeca kapke zelży, dyć niedługo jesiyń, ale tak czy siak dejcie se pozór na swoji zdrowiczko. Dyć móndrzi i doświadczyni ludzie prawióm, że dobre zdrowi je ło moc ważniejsze niż bogactwo. Choć trzeja prziznać, że coby sie lyczyć też sporo mamóny trzeja mieć. I jeszcze ciyrpliwości, bo w tych kolejkach, łoto baji w laboratorium abo u dochtora to sie nieroz człowiek wystoji, że hej! Ło specjalistach już nie spóminóm, bo nieraz czako sie aji pore miesiyncy, czy roków. A tu fórt kierysi ze znómych mo udar abo zawał. Łoto baji jedna sómsiadka, co była nad wyraz aktywno, tako osiedlowo gaździno, bo fórt dbała ło porzóndek przi budce ze śmieciami, sadziła kwiotki na rabatce przed swoim blokym, no dycki starała sie, coby było wszycko jak sie patrzi, to nogle zesłobła i łoto ani sie nie nazdała, że bydzie musiała z biydóm ło birlach chodzić, że aż żol. A coroz wiyncyj je takich, co z birlami sie nie rozstowajóm. A moc je takich, co siedzóm w chałupie i sóm zdani na łopieke inszych.
Też móm wysoki ciśniyni i choć robiym co mogym coby go łobniżyć, to wyniki móm łopłakane. Ale jak już tyn siódmy krziżyk wisi ci na karku, to nie dziwota, że kożdymu cosi dolego. A gdo chce być dłógo zdrowym, to mo unikać wszelkigo smutku i być dycki uczynnym, radosnym i serdecznym dlo inszych. Zdo mi sie, że moc je takich, co fórt narzykajóm, a tym szkodzóm sobie i inszym. Tóż dzierżmy sie ludkowie i korzystejmy jeszcze z dobrodziejstwa jesiynnej pogody
i szczodrości natury, bo latoś je urodzaj wszyckigo co rośnie na zogónach i w sadach.
Staro ustrónioczka