Witejcie moji mili
Jako sie też mocie w tym nowym roku? Tóż jak koże łobyczaj winszujym Wóm zdrowiczka i wszelakich radości, cobyście sie mieli jako w niebie anieli. Jyny dejcie se na siebie pozór i sie tam nie śpiychejcie. Ponikiere kamratki mie nagabowały, coż tak sie w tej gazecie nie łodzywóm, czy żech je nimocno? Na dyć fórt kierysi sie tam na ty gazetowe łamy wciskoł – rozmaici wierszokleci, tóż sie mi zdało, że nie bydym jeszcze jo tam zajmować miejsca. A dzierżym sie zdrowo, bo jako to prawióm na porzóndku dziynnym móm czosnek, cebule, moc zielyniny – i takóm co jóm pyndzym z pietruszki i cebuli, ale też mrożónej i suszónej. Kamratka prawi, że czosnek sie ji psuje, a w sklepie sprzedowajóm isto z Chin. Tóż kupuje rozmaite suplymyndy, coby jyny przetrwać ty łoszkliwe zimowe miesiónce.
Na ludkowie powiym Wóm, że ło zdrowym żywobyciu w zimie, trzeja pomyśleć już w lecie. Jo łoto baji czosnek mrożym, abo kiszym (zostawióm se dycki dwa półlitrzoki łobranych zómbków w wodzie z kiszónych łogórków). Nale przeca już na wiosne suszym czosnek niedźwiedzi, potym go zemielym i dosypujym do jadła. Ło kiszónych łogórkach, czy burakach już nie wspóminóm. Prowda chybio nóm też, a gor w zimie tej witaminy D. Jo ni móm rada tych kapsułków, tóż kupujym se fraszke tranu i popijóm kożdego dnia tak na rułe. I powiym Wóm mie to aji szmakuje.
A, że człowiek calutki żywobyci sie uczy, tóż je żech rada, że jedna znómo mi powiedziała, że każdego dnia rano i wieczór poklepie sie po grasicy, bo łóna stoji na straży zdrowio (jak kiery nie wiy kaj je – to nad mostkym). Snoci hańdowni też ludzie to robowali i byli zdrowsi, tóż jo też zaczyłach sie klepać, bo w taki móndrości naszych starek doista wierzym. Tóż dzierżcie sie zdrowo, a piszcie swoji recepisy na zdrowiczko.
Staro ustrónioczka